NIE TYLKO RÓŻANIEC

Koronki

Koronką nazywamy modlitwę, a także przyrząd . Modlitwa ma formę odmawiania, w określony sposób i określoną liczbę, różnych modlitw. Przedmiot, w związku z tym, składa się z takiej liczby paciorków, która pozwala liczyć odmówione modlitwy. Do paciorków za zwyczaj doczepione są krzyżyk lub medalik, albo jedno i drugie. Czasami medalikami zastępowane są też paciorki.  Medaliki, zwane technicznie łącznikami, mają dwa lub trzy uszka. 

Łączniki XVII w.

Łaczniki XIX w.

 

Komplet medalików do Koronki siedmiu boleści Matki Bożej, Rzym,  XIX w. Druga strona medalików przedstawia Matkę Boską Bolesną z mieczami.

XIX wieczna Decymka mariańska oraz jej medalik. Decymka to koronka do dziesięciu cnót NMP, znana od XVIII w. Jedna strona medalika zawsze wyobraża NMP Niepokalaną. (za www.padrimariani.org)

                  Łącznik od różańca, aluminium, I połowa XX w.    

Koronki – przyrządy różnią się między sobą liczbą i ustawieniem paciorków.  Najpopularniejszą koronką jest różaniec .

Można na nim odmawiać też inne koronki, jeśli składają się z takich samych proporcji modlitw. Jednak za zwyczaj każda modlitwa- koronka, ma też swój odpowiednik w koronce-przyrządzie

Paciorki dobrych uczynków
Nazywano je również akcikami lub godziną miłosierdzia. Służyły karmelicie bosemu do odliczania umartwień lub dobrych uczynków, których w każdym dniu powinien był wykonać siedem (siedem to liczna symboliczna wyrażająca doskonałość). Paciorki noszono przypięte do habitu pod szkaplerzem. Przyczepiano do nich krzyżyk lub medalik z świętym lub wyobrażeniem tajemnicy wiary, do której dany zakonnik miał szczególne nabożeństwo.

Akciki z muzeum w Czernej