ŚWIĘCI - ŚW. JAN cd.

ŚW. JAN OD KRZYŻA

Medalik między 1675 a 1725 r..

Św. Jan (1542-91) by karmelitą, poetą chrześcijańskim. Współpracownikiem św. Teresy z Avila. Beatyfikowany w 1675 r., kanonizowany w 1726 r. W ikonografii przedstawiany jako adorujący krzyż, do którego miał szczególne nabożeństwo. Patron poetów.

ŚW. JAN KAPISTRAN

XVII-XVIII w.

Jan z Capistrano 1386-1456. Franciszkanin, prawnik, kaznodzieja, patron prawników. Aleksander VIII zaliczył go w poczet świętych w 1690 r., ale bulla kanonizacyjna została podpisana dopiero przez Benedykta XIII w 1724 r.

ŚW. JAN FRANCISZEK REGIS

Medalik beatyfikacyjny

Jan Franiszek Regis (1597-1640). Francuski kaznodzieja i misjonarz ludowy, członek Towarzystwa Jezusowego. Zmarł na zapalenie płuc, przeziębiwszy się podczas spowiedzi.

Medalik francuskiego towarzystwa dobroczynnego, miedź złocona, XIX w.

ŚW. JAN MARIA VIANNEY

Po  1925 r.

Jan Maria Vianney 1786-1859. Francuski ksiądz, proboszcz z Ars. Zwany był Męczennikiem konfesjonału, w którym spędzał  nawet do 17 godzin dziennie.

Gdy przybył do Ars większość mieszkańców była zupełnie obojętna religijnie, co było skutkiem Rewolucji Francuskiej, gdy umierał kościół nie mógł pomieścić wiernych. Nawrócił nie tylko swoją parafię, ale też całą okolicę. Beatyfikowany w 1905 r., kanonizowany w 1925. Patron duchowieństwa, zwłaszcza proboszczów.

MATKA BOSKA KODEŃSKA

Chcę Wam dziś pokazać medaliki dwa ciekawe medaliki kolegi didi z forum Exploracja.pl

Pochodzą z roku 1927, związane są z uroczystością powrotu cudownego obrazu Matki Boskiej Kodeńskiej z Częstochowy do Kodnia. Są to medaliki komunijne.

I komiczna wpadka. Zasugerowałam się, że na każdym zdjęciu , to awers i rewers medalika i dopiero po kolejnym oglądaniu doszło do mojej świadomości, że to obok siebie leżą dwa medaliki nie mające ze sobą nic wspólnego. Jeden to medalik komunijny, a drugi (po prawej) Matki Boskiej Kodeńskiej. Choć pochodzą z tego samego okresu. Za pomyłkę przepraszam - mylić się jest rzeczą ludzką.

ŚWIĘCI - GABRIEL I GERARD

ŚW. GABRIEL OD MATKI BOSKIEJ BOLESNEJ

Medalik II połowa XXw., mosiądz srebrzony.

Św. Gabriel nazywał się Franciszek Possenti (1838-62) . Wstąpił do zakonu pasjonistów, ale nie zdążył przyjąć święceń, zmarł na gruźlicę w wieku 24 lat. Beatyfikowany w 1908, kanonizowany w 1920 r. Patron kleryków i nowicjuszy. Atrybuty to: habit pasjonistów, czaszka , krucyfiks.

ŚW. GERARD

Gerard Majella (1725-55). Brat zakonu redemptorystów. Zasłynął z licznych cudów.  Jest patronem kobiet ciężarnych, położnic, matek i dzieci, a także osób niesłusznie oskarżonych – sam bowiem znalazł się w takim położeniu. Beatyfikowany 1893 r., kanonizowany 1904 r.

                                           Między  1893  a 1904, być może beatyfikacyjny.

                                                                           Po 1904

NIE TYLKO RÓŻANIEC

Koronki

Koronką nazywamy modlitwę, a także przyrząd . Modlitwa ma formę odmawiania, w określony sposób i określoną liczbę, różnych modlitw. Przedmiot, w związku z tym, składa się z takiej liczby paciorków, która pozwala liczyć odmówione modlitwy. Do paciorków za zwyczaj doczepione są krzyżyk lub medalik, albo jedno i drugie. Czasami medalikami zastępowane są też paciorki.  Medaliki, zwane technicznie łącznikami, mają dwa lub trzy uszka. 

Łączniki XVII w.

Łaczniki XIX w.

 

Komplet medalików do Koronki siedmiu boleści Matki Bożej, Rzym,  XIX w. Druga strona medalików przedstawia Matkę Boską Bolesną z mieczami.

XIX wieczna Decymka mariańska oraz jej medalik. Decymka to koronka do dziesięciu cnót NMP, znana od XVIII w. Jedna strona medalika zawsze wyobraża NMP Niepokalaną. (za www.padrimariani.org)

                  Łącznik od różańca, aluminium, I połowa XX w.    

Koronki – przyrządy różnią się między sobą liczbą i ustawieniem paciorków.  Najpopularniejszą koronką jest różaniec .

Można na nim odmawiać też inne koronki, jeśli składają się z takich samych proporcji modlitw. Jednak za zwyczaj każda modlitwa- koronka, ma też swój odpowiednik w koronce-przyrządzie

Paciorki dobrych uczynków
Nazywano je również akcikami lub godziną miłosierdzia. Służyły karmelicie bosemu do odliczania umartwień lub dobrych uczynków, których w każdym dniu powinien był wykonać siedem (siedem to liczna symboliczna wyrażająca doskonałość). Paciorki noszono przypięte do habitu pod szkaplerzem. Przyczepiano do nich krzyżyk lub medalik z świętym lub wyobrażeniem tajemnicy wiary, do której dany zakonnik miał szczególne nabożeństwo.

Akciki z muzeum w Czernej